ACT : ELECTRIC BLUES

Electric Blues honors Cuby+Blizzards, een eerbetoon aan de legendarische band Cuby+Blizzards, Neerlands beste Bluesband ooit.
Naast de optredens met Sanne welke gewoon doorgaan heeft Electric Blues keihard gewerkt en dit project reeds met succes o.a. in Grolloo ten gehore gebracht voor de vrienden en donateus van het Cuby Museum en tijdens Binnen Blues in Grolloo. Dit moet u beslist gaan zien. Zie de C+B promo op Youtube onder electric blues honors Cuby and the Blizzards.

Electric Blues
De Noordwijkse band Electric Blues werd opgericht door Henk Vegt, Bert Bulk en Wendel Hillebrands. De eerste jaren (1967-1968) "Toen de boys nog maar 15 jaren telden" onder de naam "Relax" maar in 1969 werd de naam omgedoopt in Electric Blues, een naam die de lading beter dekte want het repertoire bestond uitsluitend uit Bluesnummers van o.a. John Mayall-Cuby-Savoy Brown-Ten Years After-Livin' Blues etc. In 1969 kwam drummer Dick van Oosten bij de band. Al snel werd de band voor optredens gevraagd, eerst in de Bollenstreek en later ver daarbuiten zelfs tot in Duitsland. In Noordwijk en directe omgeving had de band veel trouwe fans die met alle optredens meereisden. De band had toen al een,voor die tijd unieke, eigen Bandbus waarop met grote letters Electric Blues stond gekalkt. De gitarist Wendel Hillebrands was voor die tijd een ware bezienswaardigheid, hij zag nl. kans om de moeilijke en vooral snelle bluesrifs uit zijn Les Paul gitaar te toveren, iets wat toen (1970 en overgewaaid uit GB) nog nauwelijks te zien was op de Nederlandse podia. Daarbij zat Wendel in een rolstoel omdat hij in zijn jeugd kinderverlamming had gekregen. Maar hij werd door de bandleden overal mee naartoe gesjouwd en was dan ook een volwaardig bandlid. Helaas is Wendel in 1989 op 41 jarige leeftijd overleden.

In de 70'er jaren is de band ook gevraagd voor het immens populaire TV programma "Voor de vuist weg" van Willem Duys. In dit programma braken destijds vele bands door dus ook voor Electric Blues een uitgelezen mogelijkheid, maar Wendel weigerde om voor hem moverende redenen, Jammer. anders?

In 1974 werd mondharmonica virtuoos Piétro Smeding (Red Piétro) bij de band gehaald en niet zonder sukses, Piétro weet tot op de dag van vandaag een fantastisch stukje bluesharp te spelen. In 1979 bracht de band haar eerste LP uit genaamd "Still going Strong", hierop louter eigen werk veelal gecomponeerd en van teksten voorzien door Henk Vegt. Henk is altijd de drijvende kracht achter de band geweest en gebleven. Ooit gestart als zanger/gitarist en vanaf 1974 als zanger/drummer en als componist en tekstschrijver. Ook het gehele management en PR aktiviteiten werden en worden nog steeds door Henk Vegt verzorgd.

In de beginjaren repeteerde de band in Sassenheim in de bollenschuur van Warnaar aan de Hoofdstraat, maar al gauw verhuisde de band naar het vertrouwde Noordwijk (roots) naar de bollenschuur van de Fam. Duindam aan de Schiestraat.De laatste 5 jaren van het bestaan van de band vonden de repetities plaats in de bollenschuur van Piet Warmerdam in Noordwijkerhout.

Henk Vegt en Bert Bulk zijn op een kleine onderbreking na altijd lid van de band geweest. Samen hebben zij vanaf hun geboorte in de Schoolstraat (Henk 4-2-1952) en de Julianastraat (Bert 1-3-1952) lief en leed met elkaar gedeeld zowel op school als dagelijks met de band.

Sinds november 2011 repeteert de band weer wekelijks en met veel enthousiasme in de boerderij van Henk Vegt.De plek van Wendel is inmiddels overgenomen door de bekende gitarist Aadje Kreeft welke in de 70'er jaren alle Nederlandse en veel buitenlandse poppodia heeft gezien met de bands Blue Planet-The Incrowd-Think Tank en George Cash. Hiermee bracht Aad diverse LP's en singletjes uit waarvan de bekendse: I'm going man I'm going van Blue Planet en Nightingale van George Cash.
Om de band nog wat meer body te geven is voor de toetsen Edwin van Schijndel (ex-In Crowd) toegetreden.

Laatste wapenfeit van de band is de cd "Desert Pain" welke 7 september 2014 onder grote belangstelling op het Noordwijkse strand ten doop werd gehouden.
Het eerste exemplaar werd uitgereikt door Lola Brood (dochter van). Op de cd een eigen bewerking van het (volgens de band) beste nederlandse nummer ooit "Window of my eyes" geschreven in 1968 door Herman Brood en Harry (Cuby) Muskee.
Het nummer "Desert Pain" refereert aan het drama in de Noordwijkse duinen na het overlijden van gitarist Wendel Hillebrands in 1989. Voor Wendel zijn vrouw Patricia was het verlies dermate groot dat ze een jaar later besloot om met haar 4 jarig dochtertje Sabrina een einde aan hun leven te maken. Track Desert Pain is door Henk vanuit haar oogpunt geschreven.
Inmiddels zijn ook de albums 'Back to Grolloo" en "Another Day, Another."
uitgegeven.
Te koop in diverse platen winkels en via de website: