LAATSTE VOORRONDE DUTCH BLUES CHALLENGE 2016
Geplaatst op dinsdag 28 juni 2016
De vierde en laatste voorronde van de Dutch Blues Challenge 2016 zit er op en de finalisten voor de finale in Nieuw-Vennep op 9 oktober a.s. zijn bekend.
Afgelopen zondag, 26 juni 2016, traden de laatste zes geselecteerde bands aan in NiXenMeer in Enschede. Na het nodige noodweer getrotseerd te hebben, was het bij aankomst in Enschede droog en zonnig en heerste er een heerlijk relaxte en ontspannen sfeer. De vrijwilligers van de Dutch Blues Foundation kennen de klappen van de zweep inmiddels en de geluidsmensen ter plaatse wisten ook van wanten. Chris en Ine met alle vrijwilligers van NiXenMeer zorgden met hun gastvrijheid voor de kers op de taart.
Ook over het bezoekersaantal viel niet te klagen en de zaal was op deze zondagmiddag goed gevuld. Ongetwijfeld ook veel bekenden en familieleden van de deelnemers, een aantal duidelijk te herkennen aan de logo’s op hun T-shirt.
Om klokslag drie uur betrad opperspreekstalmeester Jan van Eck het podium om, na een heldere inleiding over de gang van zaken, de eerste band aan te kondigen. De loting had bepaald dat het Limburgse gezelschap van Mylk het spits mocht afbijten. Dat deed deze band op sterke wijze met een paar goed in elkaar zittende eigen nummers, veelal richting rock neigend. Zanger/gitarist David Jan Hendrikse zat regelmatig op zijn knieën op het podium en gitarist Jan van Haperen wist er een paar prima solo’s uit te gooien. De stevige ritmesectie bestond uit bassist Harrold Naben en drummer Jan van der Pluijm. Mylk zorgde voor een energieke openingsset.
Sweet Bourbon heeft de afgelopen jaren een gedegen reputatie weten op te bouwen. De groep was inclusief de Bourbonnettes naar Enschede gekomen en ook zij zetten een prima set neer met uitsluitend eigen werk. De groep heeft met gitarist Chris Janssen en toetsenist Willem van der Schoof (Dutch Blues Award winnaar toetsenist 2015) een paar ervaren rotten in de gelederen. Ze worden aangevuld door Roeland van Laer (bas), René van Onna (zang) en Martijn Cuypers (drums) plus de zangeressen Sonja Walters en Suzan Wattimena. Ook op hun set was weinig aan te merken. Jammer dat ze even uit hun ritme gehaald werden door een kleine stroomstoring op het podium, maar dit werd snel verholpen en de groep kon hun set volledig afmaken. Een onderonsje met bassist Roeland leverde de wetenschap op dat de groep van plan is om dit jaar nog de studio in te duiken voor opnames voor nieuw cd werk.
Bacon Fat Louis was van een heel andere orde. Deze groep zette een wat meer authentiek bluesgeluid neer. De band bestaat uit drie heren, die werken onder de namen Bo Hudson (gitaar, cigarbox gitaar en zang), Sandy 'Slim' Sticks (drums en percussie) en Hokey Bellamore (zang en harmonica). Ze schotelden de aanwezigen een lekker zompig setje (swamp) blues voor, met ook een stukje gospel tot besluit. De heren wisten het publiek uitstekend bij hun show te betrekken. Hoewel totaal afwijkend van de openingsbands wisten ze de sfeer in de zaal er uitstekend in te houden.
Blues Treat is een uitgebreid gezelschap, dat inmiddels het vijfentwintigjarig jubileum achter de rug heeft. De band bestaat uit zangeres Monica Boelen, ondersteund door Roel Reinders op basgitaar en Folkert Hildama op drums met verder in de gelederen Hendrik-Jan de Jong (gitaar), Paul van Alphen (harmonica, gitaar, zang en Carlo Boelen (Hammond en zang).
Het openingsnummer werd gezongen door toetsenist Carlo, waarna Monica zich bij het gezelschap voegde. Ze speelden een degelijke set, waarbij het venijn duidelijk in de staart zat. Veel indruk maakten ze met de afsluitende slow blues, waarbij Monica en gitarist Henk-Jan zich de zaal in begaven en daar het publiek toch even helemaal stil wisten te krijgen.
The Damned and Dirty, Kevin de Harde (zang/harmonica) en Micha Sprenger (gitaar/zang), hebben zich in het vaderlandse blueswereldje natuurlijk al lang bewezen als duo, maar met band waren ze voor de meeste bezoekers toch helemaal nieuw. Bassist Dirk van Hoven, drummer Alexander van Meerten en toetsenist Bram Slinger zorgden ervoor dat het duo materiaal van een lekker bandsausje werd voorzien.
Nummers van hun meest recente cd Hoodoo Down, zoals The Porch Light en Walking Stereotype werd gespeeld, maar ook wat ouder materiaal als bijvoorbeeld Mr. Highwayman. En ook The Damned and Dirty als band wist te overtuigen.
Afsluiter van de middag was Easterfield 'uut Drenthe'. In dit gezelschap spelen zanger Bram Goeree, de gitaristen Ruud Goeree en Olaf de Groote, bassist Kris Tiemens en drummer Maikel Tanger. En deze heren zorgden voor een pittige afsluiter met hun blues/rock à la Bonamassa. Maar wel ook met het nodige eigen werk. Zowel vocaal als instrumental stak het prima in elkaar en de heren zorgen voor een vurig slot aan deze in alle opzichten zeer geslaagde middag.
Het niveau lag hoog en de bands verdienen zeker een compliment voor het vele eigen werk, dat ten gehore werd gebracht.
En toen was het tijd voor de jury om te gaan beraadslagen en aan mij viel de eer te beurt om met twee Twentse schonen de publieksstemmen te tellen.
De jury bestond deze middag uit zangeres Jennifer ‘Jenn.B’ Bomert, drummer Joel Purkess (Sean Webster and the Deadlines) en Bluesworld radioman Tonio Aa, die tot voorzitter benoemd was.
Ingeleid door Tonio en onder tromgeroffel van Joel maakte Jennifer de laatste finalisten bekend:
The Damned and Dirty (namens de vakjury) en Blues Treat (namens het publiek).
De voorrondes zitten erop. Tijd om dit eerste jaar nieuwe stijl eens goed te evalueren, maar gezien de vele positieve reacties is de juiste weg ingeslagen en kunnen we terugkijken om een geslaagde reeks.
De finalisten, die we op 9 oktober a.s. terug zien in Hotel De Rustende Jager in Nieuw-Vennep zijn:
Blues Dog & Friends
Ramblin’ Dog
Detonics
The D.C. Dedlys’s
HerbieBlues
Robert Fossen en Dave Warmerdam
The Damned and Dirty
Blues Treat
Kaarten zijn hier te bestellen.
Bekijk hier alle foto's van Folkert Hielema